Fundusze inwestycyjne dzielą się na różne rodzaje. Rozróżniamy fundusze akcji, indeksowe (też często akcji, ale które odzwierciedlają składy indeksów giełdowych), prywatyzacji (nie występują obecnie w Polsce), zrównoważone, papierów wierzycielskich, stabilnego wzrostu, rynku pieniężnego. Każdy rodzaj charakteryzują inne rodzaje aktywów, w jakie fundusz może inwestować. Z różnymi rodzajami aktywów związany jest oczywiście inny poziom ryzyka inwestycji.

Istnieje jeszcze inny podział funduszy na rodzaje - wiąże się on nie tylko z rodzajem aktywów możliwych do zainwestowania, ale przede wszystkim z różnymi możliwościami nabywania i umarzania/sprzedawania jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych. Są to fundusze - otwarte, mieszane, zamknięte, specjalistyczne otwarte i specjalistyczne zamknięte.

Fundusze akcji

Uważane są za najbardziej ryzykowne. Portfel inwestycyjny składa się w większości z akcji. Przynoszą ponadprzeciętne wyniki w czasie hossy, w czasie bessy zazwyczaj generują duże straty.

Fundusze obligacji

Bezpieczne. Aktywa funduszu to głównie obligacje. Stopa zwrotu najczęściej kształtuje się na poziomie nieco wyższym niż lokaty bankowe.

Fundusze indeksowe

Fundusze zarządzane pasywnie. Zarządzający dobierają do portfela papiery wartościowe w taki sposób, aby możliwie dokładnie odzwierciedlał on ruchy indeksu. Najczęściej fundusze indeksowe opierają się na indeksach akcyjnych, dlatego należy zaliczyć je do funduszy ryzykownych.

Fundusze zrównoważone

Są kompromisem pomiędzy funduszami akcyjnymi i funduszami papierów wierzycielskich.
W skład portfela inwestycyjnego takich funduszy wchodzą akcje i obligacje, przy czym udział akcji, w portfelu rzadko przekracza 60%. Z definicji ma być mniej ryzykowny niż fundusz akcji, a bardziej ryzykowny od funduszu obligacji.

Fundusze rynku pieniężnego

Bezpieczne. Fundusze takie inwestują najczęściej w bezpieczne krótkoterminowe papiery wartościowe jakimi są bony skarbowe, obligacje mające do wygaśnięcia nie więcej niż rok, lub inne krótkoterminowe papiery wartościowe, takie jak bony komercyjne przedsiębiorstw i lokaty. Ich celem jest przede wszystkim ochrona realnej wartości pieniądza, a dopiero w drugiej kolejności osiągnięcie zysku. Stopa zwrotu powinna jednak przekroczyć wysokość oprocentowania korzystnych lokat.

Fundusze stabilnego wzrostu

W tych funduszach zarządzający dążą do zapewnienia regularności uzyskiwanych dochodów; główne inwestycje to obligacje i bony skarbowe. Niektóre fundusze tego typu maja także pewną część swoich aktywów w akcjach co zbliża je do funduszy zrównoważonych. I właśnie ten różny często stosunek akcji do obligacji decyduje o ryzyku inwestycji w taki fundusz. Im więcej akcji w portfelu tym oczywiście większe ryzyko, choć, co się z tym wiąże większy potencjalny zysk.

Fundusze dywidendowe

Bezpieczne. Pojawiły się w ofercie niedawno ale już zdołały zgromadzić duże jak na polskie warunki aktywa. Fundusz tego typu wypłaca co pewien czas (zwykle 3 lub 6 miesięcy) dywidendę posiadaczom jego jednostek. Dywidenda jest podstawową korzyścią uzyskiwaną przez inwestorów. Przedmiotem zainteresowania zarządzających takimi funduszami są najczęściej bony skarbowe.

Fundusze prywatyzacji

Fundusze zajmujące się inwestycjami w papiery wartościowe związane z Programem Powszechnej Prywatyzacji (akcje NFI, akcje spółek uczestniczących w tym programie). Ponieważ w portfelu znajdują się przeważnie akcje, fundusze te należą do grona bardziej ryzykownych.

Najbardziej przewidywalnymi co do uzyskanej stopy zwrotu (a więc najmniej ryzykownymi) wydają się być fundusze rynku pieniężnego. Ich bieżąca stopa zwrotu lokuje się zwykle gdzieś pomiędzy wysokością oprocentowania korzystnych lokat bankowych a stopą WIBOR (stopa procentowa, przy jakiej banki są skłonne pożyczać własne środki innym bankom). Można się więc prawie zawsze (nawet w krótkim okresie) spodziewać osiągnięcia zysku, i to w łatwych do przewidzenia granicach.

Fundusze akcji należą do grupy znacznie bardziej ryzykownych. Ich stopa zwrotu w dowolnym okresie może być wielokrotnie wyższa niż np. wyżej wspomniany WIBOR, ale może też być ujemna, co oznacza stratę.