Fundusze inwestycyjne dzielą się na różne rodzaje. Rozróżniamy
fundusze akcji, indeksowe (też często akcji, ale które odzwierciedlają
składy indeksów giełdowych), prywatyzacji (nie występują obecnie w Polsce), zrównoważone,
papierów wierzycielskich,
stabilnego wzrostu, rynku pieniężnego. Każdy rodzaj charakteryzują inne rodzaje aktywów,
w jakie fundusz może inwestować. Z różnymi rodzajami aktywów związany jest oczywiście
inny poziom ryzyka inwestycji.
Istnieje jeszcze inny podział funduszy na rodzaje - wiąże się on nie tylko
z rodzajem aktywów możliwych do zainwestowania,
ale przede wszystkim z różnymi możliwościami nabywania i umarzania/sprzedawania
jednostek uczestnictwa czy certyfikatów inwestycyjnych. Są to fundusze - otwarte,
mieszane, zamknięte, specjalistyczne otwarte i specjalistyczne zamknięte.
Fundusze akcji
Uważane są za najbardziej ryzykowne. Portfel inwestycyjny składa się
w większości z akcji. Przynoszą ponadprzeciętne wyniki w czasie hossy, w czasie
bessy zazwyczaj generują duże straty.
Fundusze obligacji
Bezpieczne. Aktywa funduszu to głównie obligacje.
Stopa zwrotu najczęściej kształtuje się na poziomie nieco wyższym niż lokaty bankowe.
Fundusze indeksowe
Fundusze zarządzane pasywnie. Zarządzający dobierają do portfela
papiery wartościowe w taki sposób, aby możliwie dokładnie odzwierciedlał on
ruchy indeksu. Najczęściej fundusze indeksowe opierają się na indeksach akcyjnych,
dlatego należy zaliczyć je do funduszy ryzykownych.
Fundusze zrównoważone
Są kompromisem pomiędzy funduszami akcyjnymi i funduszami papierów
wierzycielskich.
W skład portfela inwestycyjnego takich funduszy wchodzą akcje i obligacje, przy
czym udział akcji, w portfelu rzadko przekracza 60%. Z definicji ma być mniej
ryzykowny niż fundusz akcji, a bardziej ryzykowny od funduszu obligacji.
Fundusze rynku pieniężnego
Bezpieczne. Fundusze takie inwestują najczęściej w bezpieczne krótkoterminowe
papiery wartościowe jakimi są bony skarbowe, obligacje mające do wygaśnięcia
nie więcej niż rok, lub inne krótkoterminowe papiery wartościowe, takie jak bony
komercyjne przedsiębiorstw i lokaty. Ich celem jest przede wszystkim ochrona
realnej wartości pieniądza, a dopiero w drugiej kolejności osiągnięcie zysku. Stopa zwrotu
powinna jednak przekroczyć wysokość oprocentowania korzystnych lokat.
Fundusze stabilnego wzrostu
W tych funduszach zarządzający dążą do zapewnienia regularności
uzyskiwanych dochodów; główne inwestycje to obligacje i bony skarbowe. Niektóre
fundusze tego typu maja także pewną część swoich aktywów w akcjach co zbliża
je do funduszy zrównoważonych. I właśnie ten różny często stosunek akcji do
obligacji decyduje o ryzyku inwestycji w taki fundusz. Im więcej akcji w portfelu
tym oczywiście większe ryzyko, choć, co się z tym wiąże większy potencjalny
zysk.
Fundusze dywidendowe
Bezpieczne. Pojawiły się w ofercie niedawno ale już zdołały zgromadzić
duże jak na polskie warunki aktywa. Fundusz tego typu wypłaca co pewien czas
(zwykle 3 lub 6 miesięcy) dywidendę posiadaczom jego jednostek. Dywidenda jest
podstawową korzyścią uzyskiwaną przez inwestorów. Przedmiotem zainteresowania
zarządzających takimi funduszami są najczęściej bony skarbowe.
Fundusze prywatyzacji
Fundusze zajmujące się inwestycjami w papiery wartościowe związane
z Programem Powszechnej Prywatyzacji (akcje NFI, akcje spółek uczestniczących
w tym programie). Ponieważ w portfelu znajdują się przeważnie akcje, fundusze te należą
do grona bardziej ryzykownych.
|