Pasywa
Na kapitały własne
składają się: kapitał akcyjny, kapitał zapasowy, kapitały rezerwowe. Kapitał
akcyjny jest równy sumie wartości nominalnej wszystkich wyemitowanych przez
spółkę akcji. Pokazuje on wielkość potencjalnych roszczeń akcjonariuszy do majątku
spółki. Jeżeli akcje są emitowane po cenie przewyższającej wartość nominalną
akcji, to nadwyżka jest już składnikiem kapitału zapasowego. Na kapitał zapasowy
wpływają również zyski zatrzymane w przedsiębiorstwie (czyli nie wypłacone w
formie dywidend), jednak dopiero po podjęciu przez walne zgromadzenia akcjonariuszy
odpowiedniej decyzji w tej sprawie. Generalnie przeznaczeniem kapitału zapasowego
jest pokrywanie strat. Kodeks Handlowy przewiduje, że na kapitał zapasowy powinno
być przelewane przynajmniej 8% zysku rocznego, do momentu, kiedy kapitał ten
osiągnie wartość co najmniej jednej trzeciej kapitału akcyjnego. Statut spółki
może również postanowić o tworzeniu kapitałów rezerwowych na pokrycie szczególnych
strat lub wydatków. Kapitały w spółce pełnią jak widać głównie funkcje gwarancyjną,
zwłaszcza z punktu widzenia wierzycieli spółki. Wiadomo jednak, że w istocie
o wypłacalności spółki decyduje posiadany przez nią majątek.
Drugim - obok kapitałów
własnych - najważniejszym źródłem finansowania są zobowiązania. Do kategorii
tej zalicza się:
- zobowiązania długoterminowe (o okresie spłaty dłuższym niż rok), czyli:
kredyty, pożyczki, wyemitowane obligacje itp.
- zobowiązania krótkoterminowe: kredyty kupieckie, krótkoterminowe kredyty
bankowe, krótkoterminowe papiery dłużne wyemitowane przez spółkę, zobowiązania
z tytułu wynagrodzeń, wobec ZUS itp.
- fundusze specjalne.
Ciekawą kategorię
pasywów stanowią rezerwy. Można powiedzieć, że są to potencjalne zobowiązania
spółki, których wielkości nie można jednak dokładnie określić, a czasem nie
można nawet powiedzieć czy kiedykolwiek powstaną. Mogą one wynikać z przewidywanych
przez spółkę strat, które mogą powstać w przyszłości z tytułu prowadzonych przedsięwzięć
(np.: udzielonych poręczeń, postępowań sądowych itp.) lub niespłacenia przez
kontrahenta należności. Tworzenie rezerw polega na podwyższeniu pozostałych
kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych, co zmniejsza wypracowany zysk.
Ponieważ jednak strata jeszcze nie powstała, a więc nie nastąpił jeszcze rzeczywisty
ubytek w majątku spółki, kwotę rezerwy ujmuje się w pasywach bilansu. Tak więc
z jednej strony mamy zmniejszenie pasywów (spadek zysku netto) a z drugiej -
zwiększenie poprzez umieszczenie kwoty rezerwy w pasywach. Operacja taka nie
zmienia łącznej wartości aktywów ani pasywów.
Rozliczenia międzyokresowe
ujmowane po stronie pasywów (bierne) można określić jako rezerwy na wydatki
przyszłych okresów. Jednostki dokonują rozliczeń międzyokresowych kosztów w
wysokości przypadających na bieżący miesiąc:
- ściśle oznaczonych świadczeń na rzecz jednostki, lecz jeszcze nie stanowiących
zobowiązania
- prawdopodobnych kosztów, których kwota lub data powstania nie są jeszcze
znane, w szczególności z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane,
złożone produkty długotrwałego użytku.
Rozliczenia te
mają charakter zobowiązań (jednak nie udokumentowanych fakturami), których wystąpienie
jest pewne lub bardzo prawdopodobne. Rozliczenia międzyokresowe bierne dotyczą
raczej przyszłych kosztów, a nie potencjalnych strat, jak to ma miejsce w przypadku
rezerw.
|