Kontrakt terminowy jest umową między
kupującym, który zobowiązuje się do nabycia określonego towaru lub instrumentu
finansowego w przyszłości, a sprzedającym, który zobowiązuje się do sprzedaży
tego towaru lub instrumentu finansowego. Kontrakt terminowy jest więc podobny
do zwykłej umowy kupna-sprzedaży, tyle, że cena określana jest dzisiaj, a dostawa
dokonywana jest w ustalonym z góry momencie w przyszłości. Wykonanie umowy (dostawa)
może być wykonana fizycznie, lub tylko w formie rozliczenia pieniężnego. Aby
ułatwić handel kontraktami terminowymi, na giełdzie są one wystandaryzowane,
czyli określony jest dokładnie towar lub instrument będący przedmiotem umowy
(tzw. instrument bazowy), termin dostawy i inne warunki umowy. Nabywca lub sprzedawca
kontraktu notowanego na giełdzie nie musi czekać do momentu jego wykonania (lub
inaczej wygaśnięcia), ale może go odpowiednio sprzedać (lub nabyć) wcześniej.
Kupno kontraktu oznacza zobowiązanie
do nabycia instrumentu bazowego w przyszłości po określonej cenie, tak więc
kupujący musi posiadać odpowiednie środki, jednak dopiero w terminie wykonania
kontraktu. Do tego momentu do kupna kontraktu potrzebne jest wniesienie jedynie
tzw. depozytu zabezpieczającego, który jest mniejszy niż wartość kontraktu,
przykładowo stanowi 10% wartości kontraktu. Tak więc kupując kontrakt wykorzystujemy
efekt dźwigni finansowej. Oznacza to, że do momentu wykonania kontraktu kontrolujemy
towary lub instrumenty finansowe o wartości wielokrotnie wyższej niż środki
złożone w ramach depozytu zabezpieczającego. Ponadto do kontraktów notowanych
stosuje się tzw. zasadę marking to market, co oznacza, że wszelkie zyski lub
straty z kontraktu rozliczane są codziennie i dopisywane lub odpisywane z rachunku
zabezpieczającego. Na przykładzie wyjaśnimy, w jaki sposób się to odbywa.
Przykład 1.
Inwestor nabywa kontrakt terminowy o wartości 10 000 zł. Jest zobowiązany
do wniesienia depozytu zabezpieczającego w wysokości 10% wartości kontraktu,
czyli 1000 zł.
W przypadku wzrostu ceny kontraktu o 1% tj. do 10 100 zł, do rachunku zabezpieczającego
dopisywana jest kwota 100 zł. W tym przypadku zysk inwestora wynosi 100 zł/
1000 zł, czyli aż 10%.
W przypadku spadku ceny kontraktu o 1% tj. do 9 900 zł, z rachunku inwestora
odejmuje się 100 zł, czyli jego strata wynosi 100 zł/ 1000 zł - aż -10%.
Sprzedaż kontraktu oznacza zobowiązanie
do sprzedaży instrumentu bazowego po określonej cenie w przyszłości. Do sprzedania
kontraktu nie jest jednak konieczne posiadanie instrumentu bazowego w chwili
zawarcia transakcji. Podobnie jak w przypadku kupna koniecznie jest jedynie
wniesienie depozytu zabezpieczającego. Odwrotnie niż w przypadku kupna kontraktu,
sprzedający zarabia w momencie, kiedy cena kontraktu spada.
Przykład 2.
Inwestor sprzedaje kontrakt terminowy o wartości 10 000 zł. Jest zobowiązany
do wniesienia depozytu zabezpieczającego w wysokości 10% wartości kontraktu,
czyli 1000 zł.
W przypadku wzrostu ceny kontraktu o 1% tj. do 10 100 zł, z rachunku zabezpieczającego
odejmowana jest kwota 100 zł. W tym przypadku strata inwestora wynosi 100
zł/ 1000 zł, czyli aż -10%.
W przypadku spadku ceny kontraktu o 1% tj. do 9 900 zł, do rachunku inwestora
dodaje się 100 zł, czyli jego zysk wynosi 100 zł/ 1000 zł - aż 10%.
|